فهم جوهره ارتباطات انسانی - الهی در سبک فرماندهی سپهبد شهید قاسم سلیمانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه امام حسین علیه السلام

2 دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت بازرگانی دانشگاه امام صادق علیه‌السّلام

3 دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت بازرگانی; دانشگاه امام صادق(ع)

4 دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت دولتی و سیاست عمومی؛ دانشگاه امام صادق(ع)

چکیده

شهادت سپهبد قاسم سلیمانی در ابتدای گام دوم انقلاب اسلامی اتفاق افتاد. او ماموریت داشت مبانی و مفـاهیم انقلاب را بـه بشـریت (جامعه مخاطب) برساند. بدین منظور، سپهبد قاسم سلیمانی در کنار استفاده از روش‌های سـنتی، از الگـو هـای ارتبـاطی و تبلیغـاتی و روش های متنوع ارتباطات (سیاسی، فرهنگی - تبلیغاتی، اقتصادی و بشردوسـتانه ...) بهـره گرفت. از این رو، او موفق گردید با مردم و افکار عمومی ارتباط برقرار کند. به نظر می‌رسد، سپهبد قاسم سلیمانی، در انجـام رسالت خود، ترکیبی از الگوهای ارتباطی و تبلیغاتی - رسـانه ای ماننـد روش سیاسـی (مـذاکره بـا مـردم ، نخبگـان و نمایندگان) و روش فرهنگی-تبلیغاتی (اعزام مبلغان ...) را به کار می‌برده است. این الگو می‌تواند، الگویی برای توسعه حکمرانی حاکمان سیاسی محسوب گردد. در ایـن راسـتا، الگوهای ارتباطی و تبلیغاتی-رسانه‌ای در دوره فرماندهی سپهبد قاسم سلیمانی بر سپاه قدس ایران، تحلیل و ارزیابی می‌گـردد. روش شناسی: این مقاله درصدد است تا با تکیه بر روش‌شناسی تحلیل مضمون به کشف ایده‌های سپهبد قاسم سلیمانی از طریق بیانات بزرگان جبهه مقاومت اقدام نماید. روش گردآوری اطلاعات مصاحبه با افراد قرین سپهبد سلیمانی در جبهه مقاومت است. 18 نفر از افراد قرین مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند یا از مصاحبه‌های منتشرشده از ایشان در رسانه‌ها استفاده گردید. نتایج با تکیه بر روش شناسی تحلیل مضمون انعکاسی مورد تحلیل قرار گرفت. چهار الگوی ارتباطی سردار مطابق نتایج عبارتند از الگوی فردی- انسانی، فردی- الهی، اجتماعی- انسانی و اجتماعی- الهی که از آنها برای توسعه دیپلماسی انسانی – الهی بهره برده است.

کلیدواژه‌ها


منابع

بنا زاده ماهانی , ص., & حسین زاده باردئی , خ. (1400). تحلیل قرآنی رابطه‌ی انتظار و مقاومت اسلامی در مکتب شهید سلیمانی. جامعه مهدوی, 2(2), 88-123.
بیات, ع., & سید طباطبایی, س. (1399). الگوی مطلوب ارتباطات میان فردی در سلسله‌مراتب فرماندهی: موردمطالعه شهید حاج قاسم سلیمانی. مدیریت اسلامی, 28(4), 169-185.
پهلوان شریف, م. & کاظمی، م. (1399). تبیین الگوی شایستگی مدیران جهادی تمدن ساز (موردمطالعه: شهید قاسم سلیمانی). مدیریت اسلامی، 28(4), 141-168.
ترابی کلاته قاضی، ع. (1399). مؤلفه‌های اخلاق حکمرانی در مکتب شهید سلیمانی. حکمرانی متعالی، 1(1), 81-108.
تلمود. (بدون تاریخ).
جلیلیان، ح. (1399). الگوی تفکر راهبردی مدیران جهادی بر اساس وصیت‌نامۀ الهی سیاسی شهید قاسم سلیمانی. مدیریت اسلامی، 28(4), 93-111.
چراغی کوتیانی, ا. (1400). شاخصه‌های جامعه‌شناختی انتظار راهبردی در مکتب شهید سلیمانی. جامعه مهدوی، 2(1), 116-144.
خانی , ع., & محمدی, ح. (1399). بازشناسی مؤلفه‌های مکتب شهید سلیمانی مبتنی بر بیانات امام خامنه‌ای مدظله‌العالی. مطالعات راهبردی بسیج, 23(86), 5-37.
دانشکده و پژوهشکده مدیریت و اقتصاد، برزنونی، م. & اکبری، ح. (1399). نطق سلیمان (مجموعه سخنرانیهای محوربندی شده سردار سپهبد شهید حاج قاسمی سلیمانی) (جلد 1). تهران: دانشگاه امام حسین (ع).
دبیرخانه دائمی مکتب شهید سلیمانی. (1399). موردکاوی سیدالشهدای مقاومت؛ چهار روایت از حاج قاسم سلیمانی (جلد 1). تهران: دانشگاه امام حسین علیه‌السلام.
دهقانی پوده , ح. & پاشایی هولاسو, ا. (1399). تدوین الگوی فرماندهی شهید قاسم سلیمانی. مدیریت اسلامی, 28(2), 13-37.
دهنوی، و. تقی زاده انصاری, م., & رحیمی, ف. ا. (1399). مسئولیت بین‌المللی امریکا در قبال ترور شهید قاسم سلیمانی و ظرفیت‌های حقوقی پیگیری قضایی جمهوری اسلامی ایران. آفاق امنیت, 13(48), 139-161.
رجبی, م. (1399). شاخصه‌های مکتب شهید سلیمانی در اندیشه آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی). بصیرت و تربیت اسلامی، 17(55), 31-56.
ردایی, ه. ساده, ا. & امینی سابق، ز. (1400). مکتب شهید سلیمانی، منظومه عملی مسئولیت اجتماعی مدیران جهادی. رهیافتهای نوین در مدیریت جهادی و حکمرانی اسلامی، 1(1), 97-125.
روح‌اللهی، م. (1400). شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های نفوذ اجتماعی در سبک رهبری شهید قاسم سلیمانی. مدیریت اسلامی، 29(2), 5-42.
ساداتی نژاد، س. (1399). نسبت صلح عادلانه با مکتب شهید سلیمانی و جبهه مقاومت. دانش تفسیر سیاسی، 2(6).
ستار, ف. & الهی نژاد, ح. (1400). نقش انسجام و اتحاد مسلمانان در زمینه‌سازی ظهور با تأکید بر مکتب شهید سلیمانی. جامعه مهدوی، 2(2), 60-85.
سیاهپوش، ا. (1400). ویژگی‌های انسان تراز در مکتب شهید سلیمانی و نقش آن در انتظار. جامعه مهدوی، 2(2), 157-186.
عرفانی فر، ع. (1399). نقش راهبردی حاج قاسم سلیمانی در شکل‌گیری محور مقاومت و مدیریت توحیدی آن. حکمرانی متعالی، 1(1), 63-80.
قراباغی، م. & ازگلی, م. (1399). واکاوی سبک رهبری سردار شهید حاج قاسم سلیمانی الگوی متعالی رهبری خدمتگزار. مدیریت اسلامی، 28(4), 113-139.
لطیفی، م. (1399). روش موردکاوی به‌مثابه الگوی آموزش دلالت‌هایی برای تبیین مکتب شهید سلیمانی. مدیریت اسلامی، 28(4), 9-32.
محمدظاهری، م. (1399). ارائه الگوی مدیریتی در تراز انقلاب برای مدیران عالی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر سبک مدیریتی شهید سپهبد قاسم سلیمانی. مدیریت اسلامی، 28(1), 21-46.
مقیمی، س. (1399). رهبری اخلاص مدار؛ جوهره مکتب شهید سلیمانی. مدیریت اسلامی، 28(4), 33-92.
مقیمی، س. (1400). رهبری اخلاص مدار؛ جوهره مکتب شهید سلیمانی (جلد 1). تهران: راه دان.
نوروزی، خ. (1400). ذکر سلیمان (مجموعه مقالات روایت پژوهی مکتب شهید سلیمانی) (جلد 1). تهران: دانشگاه امام حسین (ع).
ملکی راد , م. (1400). کارکرد معرفتی و ارزشی فرهنگ انتظار در تعمیق راهبرد مقاومت با تاکید بر مکتب شهید سلیمانی. جامعه مهدوی, 2(2), 126-154.
چکیده مقالات دومین همایش بینالمللی گام دوم انقلاب اسلامی مکتب شهید سلیمانی الگوی تربیت مدیران جهادی تمدن ساز (جلد 1). (1400). تهران: دانشگاه امام حسین (ع).
ملکی راد , م. (1400). کارکرد معرفتی و ارزشی فرهنگ انتظار در تعمیق راهبرد مقاومت با تاکید بر مکتب شهید سلیمانی. جامعه مهدوی, 2(2), 126-154.
چکیده مقالات دومین همایش بینالمللی گام دوم انقلاب اسلامی مکتب شهید سلیمانی الگوی تربیت مدیران جهادی تمدن ساز (جلد 1). (1400). تهران: دانشگاه امام حسین (ع).
Agbada, A. (2020). "Is the Killing of Qasem Soleimani by the United States of America Legal Under International Law?.".
Ameriks, K. a. (2000). Aristotle: Nicomachean Ethics. Cambridge University Press.
Ash, M. G. (1998). Gestalt psychology in German culture, 1890-1967: Holism and the quest for objectivity. Cambridge University Press.
Braun, V. & Victoria, C. (2019). Reflecting on reflexive thematic analysis. Qualitative research in sport, exercise and health, 11(4), 589-597.
Cole, J. (2020). Missed Opportunities: The Trump Administration, Iran, and the Coronavirus Pandemic.
Cole, J. (2020). Missed Opportunities: The Trump Administration, Iran, and the Coronavirus Pandemic.
Cole, J. (2020). Missed Opportunities: The Trump Administration, Iran, and the Coronavirus Pandemic. Gulf Insights Series.
Crisp, R. e. (2014). Aristotle: Nicomachean Ethics. Cambridge University Press.
Davenport, D. (2002). The new diplomacy. Policy Review, 116.
Deslauriers, M. (2002). How to distinguish Aristotle's virtues. Phronesis, 47(2), 101-126.
Diaconu, F. (2017). IRANIAN GRAND STRATEGY IN THE GREATER MIDDLE EAST, THE IRGC AND GENERAL QASSEM SOLEIMANI. cientific Conference Strategies XXI, 97-105.
Ellul, J. (1957). Information and propaganda. Diogenes, 5(18), 61-77.
Eysenck, H. J. (1950). Dimensions of personality. Transaction Publishers, 5.
Giffin, K. (1967). The contribution of studies of source credibility to a theory of interpersonal trust in the communication process. Psychological bulletin, 68(2), 104.
Goldsmith, Benjamin E. and Yusaku Horiuchi. (2009). Spinning the globe? US public diplomacy and foreign public opinion. The Journal of Politics, 71(3), 863-875.
Immelman, A. (2020). How Will President Trump Respond to Iranian Retaliation for the Killing of Qasem Soleimani?
Jacobs, L. (1999). "Talmud". A Concise Companion to the Jewish Religion. Oxford University Press.
Kazimi, N. (2020). Qasem Soleimani: A Caesar Interrupted? Bustan: The Middle East Book Review .
Korsgaard, C. M. (1986). Aristotle on function and virtue. History of Philosophy Quarterly, 3(3), 259-279.
Kraut, R. (2001). Aristotles ethics.
Kruckeberg, Dean, and Marina Vujnovic. (2005). Public relations, not propaganda, for US public diplomacy in a post-9/11 world: Challenges and opportunities. Journal of Communication Management, 9(4), 296-304.
Maack, M. N. (2001). Books and libraries as instruments of cultural diplomacy in Francophone Africa during the Cold War. Libraries & Culture, 58-86.
Magazine, T. (2012). The upside of being an introvert (and why extroverts are overrated). Time Magazine.
Melissen, J. (2005). The new public diplomacy: Between theory and practice. London: Palgrave Macmillan.
Motahhari, M. A. (2020, 10 12). بازیابی از IMAM KHOMEINI: http://en.imam-khomeini.ir/en/n25513/Martyr_Motahhari_defined_real_concept_of_social_and_spiritual_freedoms
Nye Jr, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The annals of the American academy of political and social science, 94(109), 94-109.
Pakaluk, M. (2005). Aristotle's Nicomachean ethics: An introduction. Cambridge University Press.
Priego Moreno, A. (2020). Qasem Soleimani: la muerte de la revolución iraní en el mundo árabe.
Richter, C. (2020). Unambiguously ambiguous–a brief comment on the attack on General Soleimani. JuWissBlog.
Ronquillo Riera, Orlando Iván, Rously Eedyah Atencio González, Pamilys Milagros Moreno Arvelo, Johanna Estefanía Álvarez Mendoza, and Cristina Miranda Loor Miranda. (2020). La guerra civil en Siria y el asesinato de Qasem Soleimani en Irak, una perspectiva desde el derecho internacional. Revista Universidad y Sociedad , 252-256.
Rowe, C. J. (2002). Nicomachean ethics. Oxford University Press, USA.
Sofer, S. (1988). Old and new diplomacy: a debate revisited. Review of International Studies, 14(3), 195-211.
Talmon, Stefan AG, and Miriam Heipertz. (2020). The US Killing of Iranian General Qasem Soleimani: Of Wrong Trees and Red Herrings, and Why the Killing May Be Lawful after All. German Practice in International Law.
Terry, G. & Nikki, H. (2020). Reflexive thematic analysis. In Handbook of qualitative research in education. Edward Elgar Publishing.
Trubowitz, P. (2020). In killing Soleimani, Trump has chosen tactics over strategy in the Middle East. USApp-American Politics and Policy Blog.
Urmson, J. O. (1988). Aristotle's ethics (جلد 35). Oxford: Basil Blackwell.
Ward, L. a. (2001). Nobility and Necessity: The Problem of Courage in Aristotle's" Nicomachean Ethics. American Political Science Review, 71-83.
Zimmt, R. (2015). "Portrait of Qasem Soleimani, comander of the Iranian Islamic revolutionary Guards Corps’ Qods Force, Instigator of Iranian Subversion and terrorism in the Middle East and around the Globe.". The Meir Amit Center for Intelligence.
 
.